Grupa funkcyjna
- Składniki bazowe
- Składniki aktywne
- Konserwanty
- Filtry UV
- Barwniki
- Substancje zapachowe
Funkcja w produkcie
Emulgator O/W, składnik umożliwiający powstanie emulsji. Emulsja to forma fizykochemiczna, która powstaje przez połączenie (wymieszanie) fazy wodnej z fazą olejową. Przykładem emulsji kosmetycznych są kremy, mleczka, balsamy. Pełni rolę modyfikatora właściwości reologicznych (czyli poprawia konsystencję powodując wzrost lepkości) w preparatach myjących, zawierających anionowe substancje powierzchniowo czynne, dzięki tworzeniu tzw. mieszanych miceli. Ponadto stosowany jako rozpuszczalnik dla substancji hydrofilowych zawartych w kosmetykach.
Działanie kosmetyczne
Substancja myjąca – usuwa zanieczyszczenia z powierzchni skóry i włosów.
Bezpieczeństwo
Bezpieczeństwo składnika
Poloxamer 212 jest bezpieczny do stosowania w produktach kosmetycznych. Substancja przebadana pod względem dermatologicznym, bardzo łagodna dla skóry i błon śluzowych. CIR w raporcie w 2008 r. potwierdził, że Poloxamer 212 jest bezpieczny do stosowania w produktach kosmetycznych.
Bezpieczeństwo czystej substancji
Brak klasyfikacji jako substancja niebezpieczna zgodnie z przepisami chemicznymi
Alergiczność
- brak danych
- brak alergiczności
- potencjalny
- alergen
Wpływ na środowisko
Brak informacji o wpływie na środowisko.
Pochodzenie
syntetyczne
Źródła danych
- ec.europa.eu https://ec.europa.eu/growth/tools-databases/cosing/index.cfm?fuseaction=search.details_v2&id=80136
- echa.europa.eu https://echa.europa.eu/pl/substance-information/-/substanceinfo/100.118.740
- www.febea.fr https://www.febea.fr/fr/baseingredient/poloxamer-212
- cosmeticsinfo.org https://cosmeticsinfo.org/ingredient/poloxamer-212
- www.cir-safety.org https://www.cir-safety.org/ingredients
Ciekawostki
Niejonowa substancja powierzchniowo czynna. Niewrażliwa na zmiany pH. Poloxamery są to polimery zbudowane z bloku polioksyetylenu, po którym następuje blok polioksypropylenu, a następnie ponownie blok polioksyetylenu. Średni numer jednostek polioksyetylenu i polioksypropylenu różni się na podstawie numeru powiązanego z polimerem. Poloxamer 212 składa się z 8 jednostek polioksyetylenu, po których następuje 35 jednostek polioksypropylenu, a następnie ponownie 8 jednostek polioksyetylenu.